.: Podróż do świata osoby z demencją :.

Spróbujmy wyobrazić sobie nasz umysł jako aparat fotograficzny - człowiek zdobywając wiedzę i doświadczenie - tworzy zdjęcia.

Porządkujemy je w odpowiedniej kolejności, nadajemy im znaczenie, mamy skojarzenia dotyczące miejsca czy obecnych na nim osób.

Każda fotografia przedstawia określony fakt / sytuację z naszego życia.
Umieśćmy je w ramkach, które niech symbolizują nam uczucia.

Ramka może mieć dwa kolory: czerwony - oznaczający zagrożenie (smutek, żal, gniew) lub zielony - bardziej pozytywny (radość, satysfakcja, ekscytacja itp).

Przyjrzyjmy się naszym fotografiom: powstałaby nam spora kolekcja, pełna skojarzeń, logiczna, pokazująca kim jesteśmy, kto jest dla nas ważny i co czujemy. 




Jak wyglądałaby ściana ze zdjęciami u osoby z demencją? Części fotografii by brakowało, czasami  pojawiałyby się puste ramki (uczucia, których źródła nie znamy), na niektórych widoczne byłyby nieznane nam osoby…

Trochę tak jakbyśmy patrzyli na coś bez logiki, coś co ciężko ze sobą powiązać, zestaw puzzli które do siebie nie pasują albo co najgorsze - na historię życia kogoś zupełnie innego - osoby, której nie znamy. Prawdopodobnie będzie brakowało fotografii z teraźniejszości - choroba często odbiera możliwość uczenia się nowych rzeczy

Przemawia do wyobraźni?

Istnieją warsztaty pozwalające idealnie wczuć się w sytuację seniora z otępieniem. Imituje się tam również główne problemy zdrowotne, wynikające z naturalnego starzenia się (pogorszenie funkcjonowania zmysłów, problemy z równowagą itp). 

Jeśli chcesz zrozumieć osobę z demencją:

  1. Załóż na uszy słuchawki - w których pojawi się drażniący szum, lub nieznane Tobie dźwięki. (To doskonałe imituje problemy z uwagą, niedosłuch lub występujące w niektórych formach demencji trudności językowe )
  2. Koniecznie zaopatrz się w okulary wysmarowane w środku olejem* (mętnieje nam soczewka, gubimy ostrość ) albo takie, na których pojawiają się czarne plamy**. 
*Fizjologicznie nasz wzrok pogarsza się już po 45 roku życia (mamy problemy z akomodacją oka - Co przejawia się na przykład w kłopotach w utrzymaniu ostrości widzenia bliskich przedmiotów. 
W praktyce nie starcza nam długości rąk przy odsuwaniu od siebie książki albo fotografii, żeby zobaczyć ją wyraźnie.

**Wraz z postępem demencji zmniejsza się nam pole widzenia. W zaawansowanej chorobie widzimy tak jak przez lornetkę. Później jeszcze mniej.

  1. Możesz też założyć za ciasne rękawiczki i skarpetki z kilkoma ziarenkami grochu - które doskonale pokażą problemy w poruszaniu się i swobodnej manipulacji przedmiotami. 
  2. A teraz poproś bliską Ci osobę o przygotowanie dla Ciebie złożonych poleceń: np wyjmowanie czegoś konkretnego z szafy, szukanie określonego przedmiotu, rozwiązywanie krzyżówek.

Zobaczcie jakie są wrażenia osób, które brały udział w podobnym eksperymencie: https://youtu.be/u6VUudrfT3A 

Jestem ciekawa czy Wy mieliście styczność z podobnymi  eksperymentami? 

Pozdrawiam ciepło i czekam na Wasze refleksje :)! 

Komentarze